Essays
Hoe sterk is Harry? - Matt
Dit is de vraag die iedereen bezig houdt, of eigenlijk bezig zou moeten houden. Want als Harry niet sterk genoeg is zal hij Voldemort nooit kunnen verslaan, maar hij moet wel sterk genoeg zijn want Voldemort moet dood aan het einde van de serie. Krijgen we een 'soft' einde, waarin Harry met liefde Voldemort verslaat, terwijl hij eigenlijk veel zwakker is, of krijgen we een 'cool ' einde waarin Harry puur op kracht van Voldemort wint?
Patronus
Een geavanceerd staaltje toverkunst is de Patronus, die Harry in zijn derde jaar al kon produceren. Dit zou dus een teken moeten zijn van een machtige tovenaar in wording. Wat we hier echter uit het oog verliezen is dat Harry in de SVP ook de patronus aan andere mensen leert en die mensen kunnen het na een tijdje ook. Ginny, die toen in haar vierde jaar zat kon het volgens mij ook (nog steeds OvdF uitgeleend dus kan het niet opzoeken). Nu gaan mensen zeggen, maar Ginny is ook een machtige heks, dat kan best kloppen, maar om Voldemort te verslaan heb je een uitermate machtige tovenaar nodig, iemand die ver boven de anderen uitsteekt. Ook Hermelien kan de spreuk en hoewel ze een van de slimste heksen van de afgelopen eeuw zou moeten zijn is ze niet echt een machtige heks. Zo haalt ze niet eens de volle punten bij de hindernis baan van Lupos en geen Uitmuntend voor haar SLIJMBAL, maar 'slechts' een Boven Verwachting. De patronus zegt dus niet genoeg over de krachten die Harry bezit, verder met andere staaltjes van hogere toverkunst.
Het toverschooltoernooi
Harry heeft in zijn vierde jaar het toverscholentoernooi gewonnen, van twee tovenaars en een heks die allemaal 3 of 4 jaren ouder waren. Maar laten we die overwinning eens nader bekijken; De eerste opdracht: draken. Behalve als er voor een goede 'Accio!' een machtige tovenaar nodig is, kunnen we niet spreken van een uitzonderlijk staaltje toverkunst, wel laat Harry hier zijn talent in vliegen zien, maar ik betwijfel of hij daar wat aan heeft tegen Voldemort. Opdracht twee: het meer. Gered door een huis-elf en een nep-leraar. Hier laat Harry wel zijn grootmoedigheid zien, maar wat doet hij nou eigenlijk, hij eet een plantje op en wordt in het meer geholpen door een zielig spook. Oké een beetje overdreven, maar geen bovenmaatse toverkunsten. Dan het dool(c)hof, voor het eerst zien we hier een glimp van hoe sterk Harry kan zijn, maar zijn sterkte ligt jammer genoeg niet in zuivere kracht, maar meer in moed en edelmoedigheid. Gelukkig zien we ook dat hij best slim is, wanneer hij langs de Sphinx moet komen, dat zou je niet verwachten van Harry na al die jaren waarin hij hard moest studeren om zijn examens te halen. Vallen deze eigenschappen ook onder macht? Deels, maar het zal niet genoeg zijn om Voldemort te verslaan.
Het ministerie
Op het ministerie in boek 5 weet Harry zich te verdedigen tegen een hele groep Dooddoeners, zijn vrienden houden echter ook stand; zij het met meer moeite, met uitzondering van Ginny, maar Harry wordt enkele malen gered door zijn vrienden, terwijl Voldemort het helemaal alleen af kan. Hij heeft ook het voordeel dat de Dooddoeners geen extreme spreuken mochten gebruiken op hem, terwijl zijn vrienden daar wel mee te maken kregen. In het laatste duel tussen Voldemort en Perkamentus moet Harry worden gered door Perkamentus, maar verslaat hij Voldemort toch, maar op een 'softe' manier. Opnieuw gered door liefde, hoe kunnen we nou ooit zien hoe sterk Harry is, of kijk ik nu verkeerd en is liefde, moed en edelmoedigheid. Dit zijn de krachten die Harry bezit en Voldemort niet, maar Voldemort bezit kracht, meedogenloosheid en wijsheid - of eigenlijk slimheid, wijsheid hoort meer bij Perkamentus - en dit zijn krachten waar Harry - geloof het of niet - echt niet tegen op kan.
Ik ben dus erg sceptisch over Harry's kansen tegenover Voldemort als het gaat om macht, met andere woorden hij maakt gewoon geen schijn van kans. Wordt het dan toch een soft einde of is er nog hoop voor een spannend gevecht om leven en dood, waar de winnaar niet al van te voren vast stond?
Harry's wijsheid
Dankzij Perkamentus weet Harry de zwakke plekken van Voldemort, hij weet bijvoorbeeld dat hij op niemand zal vertrouwen, hij weet dat hij veel waarde hecht aan de magische kracht van voorwerpen, hij weet dat hij geobsedeerd is door macht of beter gezegd verblind is door macht en last but not least, hij weet dat Voldemort de krachten die Harry bezit onderschat. Ik heb al gezegd dat ik wel waarde hecht aan deze krachten (liefde, moed en edelmoedigheid), maar dat ze in de echte wereld geen schijn van kans hebben tegenover die van Voldemort. Zo zegt Anderling in SdW dat Perkamentus eigenlijk machtiger is dan Voldemort, maar dat Voldemort de duistere krachten gebruikt, die normaal gesproken sterker zijn dan de 'witte' machten. Perkamentus weigert dus deze krachten te gebruiken, zelfs om Voldemort te verslaan. Is dit niet hetzelfde als Gandalf in Lord of the Rings? Gandalf krijgt de ring aangeboden, maar ziet dat hij zichzelf erin zal verliezen en dat hij erger zal worden dan Sauron. Het gevaar is dus dat als de duistere krachten worden gebruikt, Harry Voldemort misschien wel kan verslaan, maar dan gewoon de volgende Voldemort wordt. Het zou ook kunnen dat Harry dan nog steeds niet machtig genoeg is om Voldemort te verslaan, maar aangezien deze mogelijkheid eigenlijk een onmogelijkheid is (stel je eens een duistere Harry voor), zal ik daar niet verder op in gaan. Wat Harry ook van Perkamentus heeft geleerd is het verschil tussen 'met opgeheven hoofd de arena betreden en er in gesleurd worden' dit betekent dat Harry zijn krachten met trots zal moeten dragen, maar wat heeft dat voor zin?
Harry's verborgen krachten
Om toch nog een cool einde te krijgen moeten we dus op zoek naar een kracht die Harry bezit die voor voldoende macht zal zorgen dat hij Voldemort iets van duizendmaal overtreft. Nou dat is ook niet moeilijk zal je denken: liefde. Maar zoals ik al zei zal dat een enorm soft einde opleveren en hoewel de kansen daar steeds groter op lijken, terwijl ik dit essay schrijf, hoop ik niet dat JKR zal terugvallen in een van de grootste clichés van de fantasie (liefde dus). Waarom ik het onrealistisch vind? Haat is zoveel malen makkelijker en sterker dan liefde, je hoeft je nergens voor op te offeren, je hoeft geen rekening te houden met anderen, met andere woorden, je hoeft nergens bang voor te zijn behalve voor je eigen lot. Dat betekent heel wat minder onrust en meer concentratie op je uiteindelijke doel, maar ja wat heb je er dan nog aan. Voldemort ziet dat dus niet in, hij ziet alleen maar macht en niets anders, zijn doel heeft geen zin. Wat heb je eraan om heerser van het universum te zijn als je geen reden tot bestaan meer hebt, wat heb je eraan om eeuwig te leven als je niets hebt om voor te leven?
Harry moet dood
Mijn conclusie is als volgt, de ultieme daad van liefde is zelfopoffering, dat maak ik in ieder geval op uit de verhalen van JKR. Harry's vader offert zich op, Harry's moeder offert zich op, Sirius offert zich op en uiteindelijk offert ook Perkamentus zich op. Hoe moet Harry Voldemort dus verslaan? Hij moet zich opofferen, nu zou dat niet meteen hoeven te betekenen dat hij ook dood moet, maar het is wel een logische opeenvolging. Hij kan bijvoorbeeld ook zijn krachten moeten inleveren, ook een vorm van zelfopoffering, maar het is niet genoeg, hij moet gewoon dood, hoe spijtig ook. Voor wie moet Harry zich opofferen? Voor Ginny, voor zijn vrienden en voor de wereld, lees voor nadere uitleg mijn column op HPwereld: Rowling en het Christendom. Nu ben ik helemaal afgedwaald van het eigenlijke topic, maar ik hoop dat je het idee begrijpt: Harry is niet erg sterk, maar hij zal overwinnen.
Reageer op dit essay op het forum (maak een nieuw topic aan als er nog geen bestaat).