Na het lezen van “Harry Potter and the Deathly Hallows” heb ik weer flink zitten nadenken, welk boek mijn favoriet is. Alleen het zevende boek is helaas niet mijn favoriet geworden. Ik zal per boek een beetje uitleggen hoe ik erover denk.
Mijn Harry Potter top 7:
1. Harry Potter and the Prisoner of Azkaban 2. Harry Potter and the Half-Blood Prince 3. Harry Potter and the Goblet of Fire 4. Harry Potter and the Deathly Hallows 5. Harry Potter and the Chamber of Secrets 6. Harry Potter and the Order of the Phoenix 7. Harry Potter and the Philosophers’ Stone
Over “Harry Potter and the Order of the Phoenix” dat op de zesde plaats staat kan ik maar een paar dingen zeggen, ik vond het te negatief voor Harry. Het gedoe met het strafwerk, de onderwijsdecreten en het Inquisitiekorps vond ik nogal overdreven in het boek. In het begin vond ik het boek leuk om te lezen, maar het is niet meer mijn favoriet.
Geef mij maar iets minder explosief aan emoties, het boek “Harry Potter and the Prisoner of Azkaban” vind ik sinds een tijdje toch het leukste om te lezen. Het is minder emotioneel en je krijgt meer informatie over Harry’s ouders. Ook dat in dit boek meer lessen naar voren kwamen, zoals Waarzeggerij, Dreuzelkunde, Voorspellend Rekenen en Leer der Oude Runen geven weer een andere kijk op de Harry Potter-boeken.
“Harry Potter and the Half-Blood Prince “ is voor mij een boek geworden dat lekker wegleest en er wordt gewoon meer informatie gegeven over het verleden van Voldemort. Ik vind het wel prettig om te weten wat de bedoeling was toendertijd met het dagboek van Villijn in het boek “Harry Potter and the Chamber of Secrets”. Het was een Horcrux van Voldemort. Ook vond ik de personages Hildebrand Slakhoorn en Rufus Schobbejak ook een leuke afwisseling. Een Zwadderaar (Hildebrand Slakhoorn) die niet slecht is.
Voor mijn gevoel is “Harry Potter and the Chamber of Secrets” ook een leuk boek om te lezen. Je ziet een andere kant van Voldemort opduiken, in de vorm van een “onschuldig” dagboek. In dit boek vind ik het wel schokkend om te lezen dat er mensen zijn die Modderbloedjes echt verafschuwen en ze het liefste de school willen zuiveren. Het was een boek die voor Harry niet echt leuk was, dat hij verdacht werd van al die versteningen.
Met het lezen van “Harry Potter and the Deathly Hallows” had ik echt het gevoel dat de tijd in de Harry Potter-wereld te snel ging. Ik vond het wel jammer dat er niet echt veel aandacht werd besteed aan de beroepen van Harry’s ouders, waar ik op gehoopt had. Ik vond het ook een beetje vreemd dat de doden in het eindgevecht Tops, Lupos en Fred niet echt uitgebreid werden beschreven. Ik vond het ook jammer dat Ron zijn beste vrienden in de steek liet, vond ik gewoon ergelijk. Ik vond het boek een beetje afgeraffeld, het epiloog vond ik ook iets te weinig info bevatten. Ook al is het wel logisch, een epiloog is een korte afsluiting van een reeks, maar toch miste het wel iets.
Het boek “Harry Potter and the Goblet of Fire” vond ik een erg leuk boek om te lezen, er zat humor in. Het is een spannend boek dat vanaf het begin al een stevige aanzet heeft, het hoofdstuk in het huis Vilijn vond ik erg spannend om te lezen. Wat ook leuk was om te lezen, dat er meerdere tovenaarsscholen bestaan, zoals Beauxbatons en Klamfells. Leuke en interessante personages doen hun intrede, die zorgen voor extra spanning. Het minder leuke is de dood van Carlo Kannewasser, maar zo ziet Harry wel dat er iets moet gebeuren om Voldemort te stoppen, voordat er nog meer doden vallen.
Op zich vond ik “Harry Potter and the Philosophers’ Stone” geen slecht boek, maar het is toch wel wat saai vergeleken met de andere boeken in de serie. Ik voelde wel wat spanning, maar het was niet echt veel. Het boek was voor mij meer een kennismaking met Harry Potter en zijn tovenaarswereld. Er moet gewoon een boek als laatst komen en dat is toevallig dit boek.
_________________ Ron "Sunshine, daisies, butter mellow,
Turn this stupid, fat rat yellow."
|